تشنج چیست؟
تشنج امواج فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در مغز است. تشنج می تواند باعث بیهوشی شما ، حرکت یا رفتار عجیب و غریب شما شود. بیشتر تشنج ها تنها چند ثانیه یا چند دقیقه طول می کشد.
صرع وضعیتی است که باعث می شود افراد دچار تشنج های مکرر شوند. اما همه کسانی که دچار تشنج شده اند صرع ندارند. مشکلاتی مانند قند خون پایین یا عفونت نیز می تواند باعث تشنج شود. مشکلات دیگر مانند اضطراب یا غش کردن می توانند باعث بروز حوادثی شوند که شبیه تشنج هستند.
علائم تشنج چیست؟ انواع مختلف تشنج وجود دارد. هر کدام علائم متفاوتی را ایجاد می کنند.
افرادی که تشنج “تونیک کلونیک” یا “گرند مال” دارند اغلب سفت می شوند و سپس حرکات تکان دهنده ای دارند. افرادی که انواع دیگر تشنج دارند تغییرات چشمگیری کمتر دارند. به عنوان مثال ، برخی از افراد فقط یک دست یا قسمتی از صورت خود را حرکت می دهند. افراد دیگر ناگهان پاسخ خود را متوقف کرده و برای چند ثانیه خیره می شوند.
اگر شما قبلاً هرگز تشنج نکرده اید و دچار آن شده اید حتما به پزشک مراجعه کنید.
تشنج چگونه درمان می شود؟ درمان صحیح تشنج بستگی به علت ایجاد آن دارد. اگر به دلیل عفونت دچار تشنج شده اید ، برای بهبودی از عفونت به درمان نیاز خواهید داشت. از سوی دیگر ، اگر به دلیل صرع دچار تشنج های مکرر شده اید ، احتمالاً به داروهای ضد تشنج نیاز خواهید داشت که به آنها “ضد تشنج” نیز می گویند.
گاهی اوقات افراد باید داروهای مختلف را قبل از یافتن درمانی که به خوبی به آن جواب می دهند ، امتحان کنند. گاهی کنترل تشنج می تواند سخت باشد.
آیا داروهای ضد تشنج عوارض جانبی دارند؟ بله. داروهای ضد تشنج می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. آنها می توانند به شما احساس خستگی یا شل شدن بدهند یا مشکلات دیگری ایجاد کنند. اگر از عوارض جانبی ناراحت هستید ، این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید. پزشکان می توانند با شما برای یافتن دارو یا دوزی که کمترین مشکلات را ایجاد می کند همکاری کنند. بیشتر عوارض جانبی این داروها خفیف هستند. اما دو عارضه جانبی وجود دارد که بسیار جدی اما نادر هستند:
-داروهای ضد تشنج می توانند باعث بثورات پوستی نادر، اما جدی شوند. در صورت مشاهده بثورات جدید هنگام مصرف داروی ضد تشنج ، فوراً به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید.
-داروهای ضد تشنج می توانند خطر خودکشی را افزایش دهند (تمایل به خودکشی). اگر احساس افسردگی می کنید یا فکر می کنید به خود آسیب می زنید ، فوراً به پزشک یا پرستار خود اطلاع دهید.
اگر داروهای ضد تشنج بر روی تشنج من موثر نباشند چه کنم؟ اگر همچنان بعد از مصرف داروهای مختلف دچار تشنج می شوید ، ممکن است گزینه های دیگری داشته باشید. برخی از افراد می توانند برای برداشتن قسمت کوچکی از مغز که باعث ایجاد تشنج می شود ، جراحی کنند. دیگران دستگاهی به نام “محرک عصب واگ” را در قفسه سینه خود قرار می دهند تا به کنترل تشنج کمک کند.
رژیم غذایی خاصی که “رژیم کتوژنیک” نامیده می شود ، ممکن است برای برخی افراد مفید باشد. این رژیم شامل خوردن غذاهایی است که چربی بالایی دارند اما از کربوهیدرات ها اجتناب می کنند. اگر علاقمند به امتحان این نوع رژیم هستید ، پزشکتان می تواند در مورد نحوه انجام این کار با شما صحبت کند.
برای حفظ امنیت خود چه کنم؟ تا زمانی که تشنج های خود را تحت کنترل نداشته باشید ، رانندگی نکنید. قوانینی که می گویند فرد مبتلا به تشنج می تواند رانندگی کند بسته به محل زندگی فرد متفاوت است. در مورد رانندگی با پزشک خود مشورت کنید.
همچنین ، اگر تشنج شما تحت کنترل نیست ، مطمئن شوید که سایر اقدامات ایمنی را انجام دهید. به عنوان مثال ، بدون حضور شخص دیگری که در صورت شروع تشنج بتواند به شما کمک کند ، شنا نکنید و از فعالیتهایی که منجر به سقوط شما از ارتفاع می شود خودداری کنید.
چگونه می توان شانس تشنج بیشتر را کاهش داد؟ شما می توانید:
-داروهای خود را دقیقاً طبق دستور در زمان مناسب و در دوزهای مناسب مصرف کنید.
-در مورد عوارض جانبی که دارید به پزشک خود اطلاع دهید. به این ترتیب می توانید با یکدیگر همکاری کنید تا بهترین دارو را برای خود بیابید.
-مراقب باشید که نسخه شما تمام نشود. (قطع ناگهانی داروهای ضد تشنج می تواند شما را در معرض خطر تشنج قرار دهد.)
-در صورتی که از داروهای ضد تشنج استفاده می کنید ، قبل از شروع هرگونه داروی جدید با پزشک خود مشورت کنید. داروهای ضد تشنج می توانند با داروهای تجویزی و بدون نسخه و داروهای گیاهی تداخل داشته باشند. مخلوط کردن آنها می تواند عوارض جانبی را افزایش دهد یا باعث عدم تأثیر آنها شود.
-از مصرف الکل خودداری کنید. الکل می تواند خطر تشنج را افزایش دهد ، بر نحوه عملکرد داروهای تشنجی تأثیر بگذارد و عوارض جانبی داروهای ضد تشنج را افزایش دهد.
